کد مطلب:48643 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » قرآن

در مورد نسلهاي قديم (آدم و حوا) از قرآن برايم بنويسيد؟

حضرت آدمغ اولين انساني است كه خداوند او را خلق كرد و يكي از پيامبران الهي است كه نام او چندين بار در قرآن آمده است و خلاصة داستان زندگي حضرت آدمغ در زير ميآيد:

مدتها بود كه در روي زمين جانداراني زندگي ميكردند ولي از انسان خبري نبود تا اينكه ارادة خداوند بر اين تعلّق گرفت كه آدمغ را بيافريند. آنگاه به فرشتگان فرمود: ميخواهم در روي زمين و از خاك، انساني بيافرينم وقتي او شكل گرفت و از روح خودم در او دميدم، پس همگي بر او سجده كنيد. به يكباره همة فرشتگان در مقابل آدمغ به سجده افتادند ولي شيطان ـ كه هرچند از فرشتگان نبود ولي با عبادت زياد خود را به مقام آنها رسانده بود - از سجده امتناع كرد. خداوند به او فرمود: چرا سجده نكردي؟ گفت: زيرا من از او بهترم. پروردگار فرمود: پس اينك از اين جايگاه آسماني و از ميان فرشتگان بيرون رو كه اينجا جاي غرور و خودبزرگبيني نيست. شيطان از خداوند خواست كه تا روز قيامت او را زنده نگهدارد. خداوند نيز او را تا روز قيامت مهلت داد كه زنده بماند. شيطان رو به خداوند گفت: حال كه من گمراه شدهام در مسير انسانها كمين ميكنم و سعي ميكنم همة آنها را فريب دهم. خداوند فرمود: بندگان - خوب - من فريب تو را نميخورند ولي كسي كه فريب تو را بخورد او نيز در آتش دوزخ خواهد بود.

آنگاه پروردگار مهربان آدم و حوا را در بهشت جاي داد و به آنها وحي كرد كه در بهشت آزادند از تمام نعمتهاي الهي استفاده كنند ولي اجازه ندارند از يك گياه (در قرآن تعبير به درخت (شجره) شده است) - گندم - بخورند.

روزها گذشت و آدم و حوا در بهشت زندگي را به خوشي و آسايش ميگذراندند و شيطان سعي داشت به هر وسيلة ممكن آنها را فريب دهد ولي موفق نميشد تا آنكه يك روز خود را به آدم نزديك كرد و گفت: اي آدم به خدا قسم كه من دوست و خيرخواه شما هستم. اگر از گياه ممنوع شده بخوريد، هيچگاه نميميريد

و براي هميشه در بهشت جاودان خواهيد ماند، آدم و حوا نخست به حرفهاي او گوش نكردند ولي او آن قدر به وسوسههاي خود ادامه داد كه كم كم كنجكاوي آنان برانگيخته شد. آنان نميدانستند شيطان دروغ ميگويد به خصوص كه چند بار نيز قسم ياد كرده بود كه راست ميگويد و دوست آدم و همسرش است. بر اثر وسوسههاي شيطان آدم و حوا براي لحظهاي كوتاه، دستور خداوند را فراموش كردند و از آن گياه خوردند...

به يك باره تمام لباسهاي آنان فرو ريخت. آنان به ناچار با برگهاي درختان خود را پوشاندند. آنان كه دريافته بودند شيطان آنان را فريب داده است به درگاه خداوند توبه كردند. خداوند مهربان نيز توبة آنان را پذيرفت ولي زمين را مسكن آنان قرار داد. آنان از آن پس مجبور بودند كه با كار و فعاليت زياد وسايل زندگي خود را فراهم كنند. چند ماه بعد، اوّلين فرزند آنان به دنيا آمدند و كم كم نسل انسانها روي زمين گسترش يافت.

...اين بود خلاصهاي از داستان زندگي حضرت آدم و حوّا8 كه در سورههاي بقره آيات 30 - 38، اعراف آيات 11 - 27، طه آيات 115 - 123 و... به آن اشاره شده است.